A los anónimos

Estimad@ lector@:

Si estás aquí puede ser por dos razones:
- porque tienes curiosidad por saber de qué va esta página del blog; o
- porque eres/te sientes/te manifiestas como anónimo.

A los primeros, adelante, es cortito.

A los segundos, adelante, es cortito. No te des por aludid@ si eres un@ de es@s que firma sus comentarios.

En general, me dan grimilla los anónimos no identificados. Supongo que hay un montón de razones para no identificarse pero, qué quieres, no acabo de entenderlo. La blogosfera ya nos permite escondernos detrás de un nick así que ¿de verdad necesitas esconderte dos veces?

Sí, los anónimos me dan grimilla. En especial los que no se identifican para insultar o ser falton@s. Porque, curiosamente, los insultos siempre son anónimos, qué casualidad. Si lo que vas a decir te avergüenza tanto como para tener que reesconderte ¿no te parece más inteligente no decirlo?  

Si no quieres identificarte, por la razón que sea, por favor, mantén la educación y buen rollo. Todos te lo agradeceremos.

Si aún así necesitas manifestar lo más oculto, grosero y miserable de tu personalidad tras un anónimo, tu comentario será eliminado. Y la maldición de la blogosfera caerá sobre ti. Como dijo Jules Winnfield: "(...)vendré a castigar con gran venganza y furiosa cólera a aquellos que pretendan envenenar y destruir a mis hermanos. Y tú sabrás que mi nombre es Yahvé, cuando caiga mi venganza sobre ti"

Gracias.

15 comentarios:

  1. Tinc molt poc temps i amb prou feines puc seguir alguns blogs i no faig gairebé mai comentaris. No en tinc ni idea de fer-me un nick, és per això que sóc anònima.
    Si comento és per preguntar-te si continuaràs canviant el nom, perquè et segueixo gairebé des del principi, m'agrades, però com que em conecto de setmana en setmana et perdo la pista i em costa tornar-te a trobar. M'imagino que això s'arreglaria fent-me seguidora però no tinc ni temps ni idea de fer-ho.
    No sé si sabies que a més dels enganxats a la blogosfera hi ha altra gent que us seguim per diferents motius però que no hi estem tant posats.
    Si vas canviant continuament potser al final ja no et podré seguir i no em quedarà més remei que dir-te: Encantada d'haver-te conegut! Una abraçada.
    Núria

    ResponderEliminar
  2. Traducción:
    Tengo poco tiempo y a duras penas puedo seguir algunos blogs y no hago comentarios casi nunca. No tengo ni idea de hacerme un nick y por eso soy anónima.
    Si comento es para preguntarte si continuarás cambiando el nombre porque te sigo casi desde el principio, me gustas, pero como me conecto de semana en semana te pierdo la pista y me cuesta encontrarte de nuevo. Me imagino que se arreglaría haciéndome seguidora pero no tengo ni tiempo ni idea de hacerlo.
    No sé si sabías que, además de los enganchados a la blogosfera, hay más gente que os seguimos por diferentes motivos pero que no estamos tan puestos.
    Si cambias continuamente puede que al final no podré seguirte y no me quedará más remedio que decirte: ¡Encantada de haberte conociso! Un abrazo. Núria.

    ResponderEliminar
  3. Estimada Nuria:
    Sí, continuaré canviant el nom del blog, perquè m'agraden els canvis, em diverteix buscar nous noms i utilitzar-los segons el dia o el post, perquè m'estimula trobar-ne de nous que m'agraden, perquè sí.
    No sé per quina raó segueixes este blog (gràcies) però pots fer-ho sense nick. Només has de suscriure't a les fonts de entradas (el quadret que hi ha baix l'índex dels post publicats "Lo que ha sido". Podrás llegir els nous post pel teu correu electrónic o pel navegador.
    Jo t'entenc i puc contestar-te en valencià/català però hi ha molta gent que no. Si tornes a comentar en catalá t'agraïria molt que ho tradueixes. Gràcies.


    Estimada Nuria:
    Sí, continuaré cambiando el nombre del blog, porque me gustan los cambios, me divierte buscar nuevos nombres y utilizarlos según el día o el post, porque me estimula encontrar nuevos que me gusten. Porque sí.
    No sé por qué razón sigues este blog (gracias) pero puedes hacerlo sin nick. Sólo tienes que suscribirte a las fuentes de entradas (el cuadrito que hay bajo el índice de post publicados "Lo que ha sido". Podrás leer los nuevos post en tu correo electrónico o a través del navegador.
    Te entiendo y puedo contestarte en valenciano/catalán pero hay mucha gente que no. Si vuelves a comentar en catalán te agradecería que lo tradujeras. Gracias.

    ResponderEliminar
  4. Ets un sol, crec que ja ho he fet. El comentari només era per tú (no vaig saber altra manera de fer-ho sense que es llegís) però no ho faré més. Gràcies i si vols per mí tot això ja es pot esborrar. Continuaré seguint-te.
    Núria

    ResponderEliminar
  5. M'encanta com escrius i sobretot que escrius. Si et serveig d'alguna cosa jo tambre escric i m'entantaria fero com tu.

    Apartir d'avui soc la teva fan !

    ResponderEliminar
  6. Traducción:

    Me encanta como escribes y, sobre todo, qué escribes. Si te sirve de algo, yo también escribo y me encantaría hacerlo como tú.

    ¡A partir de hoy soy fan tuya!

    ResponderEliminar
  7. Anònima:

    Gràcies, segur que escrius estupendament.

    Jo t'entenc i puc contestar-te en valencià/català però hi ha molta gent que no. Si tornes a comentar en catalá t'agraïria molt que ho tradueixes.

    Un abraç.


    Anónima:

    Gracias, seguro que escribes estupendamente.

    Te entiendo y puedo contestarte en valenciano/catalán pero hay mucha gente que no. Si vuelves a comentar en catalán te agradecería que lo tradujeras. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  8. me parto con este post, es el colmo de los anónimos, que no se dan por aludidos ni por anónimos ni por escribir sin traducir. Y encima dicen que les encanta leerte...me pregunto si ademas de leer, entienden lo que leen. ;-) Seguro que sí, pero me han sacado un poco de mis casillas. Yo acabo de conocerte. Me ha gustado lo poco que he visto. Abrazos.

    ResponderEliminar
  9. Me voy a la cama, lo que he leído me ha gustado, así que sepas que voy a seguirte. Tu te lo has buscado.

    ResponderEliminar
  10. juas juas vendré mas por aquí... solo por ver que mas comentan los anonimos

    ResponderEliminar
  11. Ya no comentan mucho, no creas. Y que siga.

    ResponderEliminar
  12. Pa'habernos matao.

    ¿Es aquí el colmo de las ironías? no pregunto por mí, es para una amiga. Saludos :D

    ResponderEliminar
  13. A mí me ha llamado el título del post, je je je. Y ya que estoy aquí, voy a opinar, que yo no me puedo callar ni debajo-l'agua.

    El temita de los anónimos indeseados es sencillo. En la configuración del blog podrías marcar que no se acepten comentarios anónimos. Eso estaría bien, porque a muchos blogs no dejan de llegar comentarios-spam a tope. Y claro, os veis obligados a poner las letritas esas para verificar que no somos robots.
    Un palazo gordo, vaya.

    Lo de comentar o no en plan borderío, a mí me parece que si uno necesita ser borde por la red es que le hace falta un frungido (del verbo frungir, de David Guapo). Amos, lo que sería un polvo de toda la vida.

    Besotes.

    ResponderEliminar
  14. Pues yo he aterrizado por aquì de pura carambola siguiendo a las chicas "pintadas como puertas". Me han encantado tus reflexiones y prometo volver y, aunque sea catalano parlante, mi cultura me permite escribir correctamente (+ó-) en castellano.

    Besos isleños xx

    ResponderEliminar
  15. Jajaja me he reído mucho con el post y los primeros comentarios. Genial!!! Otra seguidora más ;)

    ResponderEliminar